چند پرسش در باره توافق هسته ای!
من تحلیلگر سیاسی نیستم اما به اندازه سواد خودم در مورد مذاکرات هسته ای و واکنش های مختلف و متفاوت نسبت به نتیجه مذاکرات تأمل کردم و چند سوال ساده در این مورد دارم:
- در این قرارداد به حق غنیسازی ما اشاره شده است یا نشده است؟ اگر اشاره شده است پس چرا کری و اوباما میگویند نه؟ و اگر هست چرا برخی حرف کری و اوبامای دروغگو و دشمن را قبول میکنند اما حرف بچههای خودمان و بچههای انقلاب را نه؟ مشکل از کجاست؟
- اینکه ایران در دوره 6 ماهه اجازه بازرسی بیشتر را بدهد بد است یا خوب؟ بعضی میگویند بد است چون با ما مثل دیگران رفتار نمیشود و ما قبلا هم اجازه بازرسی دادهایم و چرا باید بیشتر از دیگران تعهد بدهیم؟ بعضی دیگر میگویند خوب است چون دیگر هیچ راه فراری نمیماند که غربی ها بگویند ایران دنبال سلاح هستهای است و همه بهانههاشان جواب داده میشود و مجبورند بهانهای جدید درست کنند! و اینکه نباید به عدم شفافسازی محکوم شویم، اما بالاخره این کار (اجازه بازرسی بیش از دیگران) در این دوره 6 ماهه برای ما خوب است یا بد است؟
- نظر اسرائیل مهم است یا نیست؟ اگر مهم است چرا مواقع انتخابات همه داد و فریاد میکنند که اسرائیل گفته با آمدن فلانی مخالف است و به ضررش است که فلانی بیاید، پس باید به وی (همان فلانی) رای بدهیم! و حالا که اسرائیل داد و بیداد راه انداخته که با این توافق مخالف است، چرا کمی -دقت کنید فقط کمی- گام اول در ژنو را مثبت ارزیابی نمیکنیم؟ بالاخره نظر اسرائیل مهم هست یا نیست؟
- تیم مذاکره کننده طبق فرموده رهبری، بچههای انقلاب هستند یا نیستند؟ اگر هستند این همه فحش و ناسزای دیپلماتیک و غیر دیپلماتیک و این همه قضاوتهای نامنصفانه چرا باید در مورد بچههای انقلاب و کسانی که رهبری گفت نباید تضعیف شوند، رخ دهد؟ مقصود نقد نکردن نیست که هر انسان عاقلی میداند نقد باید باشد و تیم هستهای هم نقد دارد که نقد جدی هم دارد! اما اگر یک عده ادعای ولایی بودنشان میشود چرا حرفهای رهبری را مصادره به مطلوب میکنند؟ چرا هرجا به ضررشان باشد تعریف جدید و قید جدیدی از حرفهای رهبری تولید میکنند؟ بالاخره رهبری یا مورد قبول هست یا نیست؟ بیانات ایشان، فصل الخطاب هست یا نیست؟
- اینکه در قرارداد قید شده است در پایان مدت باید تمام تحریمها برداشته شود و ایران مثل باقی کشورها فعالیتش را طبق NPT انجام دهد (یعنی 20٪ و بیشتر، آب سنگین اراک، نیروگاههای جدید و...) خوب است یا بد است؟ اگر خوب است پس چرا یک عده داد و بیداد راه انداختهاند؟، و اگر بد است واقعا فکر کردهایم که بیش از این چه میخواهیم؟ کاری به اجرای این قرارداد ندارم که معلوم نیست چه میشود! منظورم این مسئله است که ما بیشتر از اینکه فرضا تحریمها برداشته شوند به صورت کامل و فعالیتهای هستهای کاملا آزاد شوند چه چیزی میخواهیم؟ بالاخره این قید خوب است یا بد است؟
- به نظر شما ما درگیر یک بازی رسانهای نشدیم؟ و این شروعی نیست برای اینکه کم کم بیاعتمادی میان مردم و مسئولان رخ بدهد! که نفهمند بالاخره دشمن راست میگوید یا بچههای خودمان! کمی فکر کنیم اگر این همه هیاهو، بازی کردن در پازل دشمن نیست پس چرا تحلیلگران غربی از این اتفاقات خوشحال میشوند و منتظرند به دلیل اختلافات داخلی، ایران زیر تعهداتش بزند؟!
این متن توسط چیستای گرامی تهیه شده است