مردیم از بس تقسیم بندی حضرات فلاسفه و مناطقه رو خوندیم. بسه دیگه! یه بارم خودمون تقسیم­ بندی کنیم. تقسیم بندی، اونم از نوع عینیش نه انتزاعی!!! این تقسیم بندی حاصل یک سال و نیم تحصیل و آمد و شد در دانشگاه علّامه ست . (البته بلانسبت خود جناب علّامه!)
لازم به ذکر است این تقسیم بندی بشرط شیء نیست لذا از حضور اساتید محترمی که احیانا مخاطب هستند خواهشمندست دچار سوء برداشت نشده و ذهن مبارک را مشغول ندارند که ای دل غافل! گوینده حتما با منه!!! البته بالاخره شما استاد محترم جزء یکی از این اقسام هستید ولی منظور این تقسیم ، شخص خاصی نیست.
 
تقسیم بندی اساتید گروه فلسفه دانشکده الهیات علّامه به اعتبار نحوه معاشرت اجتماعی:
1- دسته ای از اساتید را وقتی در دانشگاه میبینی بنظر میرسه از آدم ، سلام، طلب دارن. منتظرن حتما و بدون فوت وقت خدمتشون عرض ادب کنی و اصلا هم تصور سلام نکردن دانشجو رو در مخیله مبارک نمی گنجونن.
2- دسته ای از اساتیدو وقتی در دانشگاه میبینی طوری برخورد میکنن که انگار اصلا تو رو نمیشناسن. با اینکه یه ترم یا دو ترم قبل باهاشون کلاس داشتی!!! بنظر میرسه این دسته بالقوه آلزایمر دارن که خداوند ان شاءالله همه مریضارو شفا بده. اعم از بالقوه و بالفعل
3- دسته ای از اساتیدو وقتی در دانشگاه میبینی باید شانس بیاری که صبح از دنده راست بلند شده باشن تا جواب سلامتو بدن. ولی امان از وقتی که از دنده چپ بلند شده باشن !!! آنچنان تو رو مهمون رفتارای ضایع کننده میکنن که از دانشجو بودنت پشیمون میشی. خلاصه نمیدونی هربار که میبینیشون چطوری باید باهاشون رفتار کنی.
4- دسته ای از اساتیدو وقتی در دانشگاه میبینی چندان مخالفتی با سلام کردن ندارن ولی انقدر سرد این کارو انجام میدن که اگر نکنن خیلی بهتره!!! پس ترجیح میدی راهتو کج کنی و از یه ور دیگه بری که با رفتار سرد و بی تفاوت مواجه نشی
5- این دسته ای که میخوام بگم خیلی رفتار سخیفی دارن. وقتی تنها میبینیشون تحویلت میگیرن ولی امان از وقتی که در حضور یه استاد دیگه با تو مواجه بشن. چنان رفتار تحقیرآمیزی باهات میکنن که از هرچی استاد و دانشگاه و درس و فوق لیسانسو دکتراست بیزار میشی. نمیدونم این دسته دقیقا چه فکری میکنن ولی مطمئنم که اختلال رفتار و کمبود شخصیت و احترام دارن. یه جوری میخوان بالاخره استاد بودن خودشونو ثابت کنن و بگن من بره خودم کسی هستم. درواقع میخوان به اون یکی استاد بفهمونن که آقای دکتر فلانی من واسه خودم شأن و مقامی دارم. یه وقت فکر نکنی من کسی نیستمااااااااا...  این دسته مشمئز کننده ترین رفتارو دارن. انقدر که دلت میخواد هرگز سر راهت قرار نگیرن. هر وقت ببینیشون تا بعد از ظهر که میخوای بری خونه حالت خرابه.
6- دسته ای هستن که اگر هم حین تردد در دانشگاه بهشون برنخوری دوست داری حتما پیداشون کنی و بهشون عرض ارادت کنی. هروقت بهشون رجوع کنی با روی باز و حوصله جوابتو میدن. انقدر تواضع دارن که آدم خودش شرمنده میشه !!!
این تقسیم بندی منحصر نیست. لذا از دوستان دانشجو دعوت بعمل می آید تا اگر قسمی از قلم افتاده اضافه نمایند.
در نهایت این سوال به جا میماند که با این سلوک رفتاری اساتید ، دانشگاه نقش انسان زایی دارد یا انسان زدایی؟
در واقع باید گفت : انسان زایی یا انسان زدایی ، مسئله اینست...
این نوشته عبرت آموز توسط جناب ... ارسال شده است